Dünya değişik tür insanlarla harmanlanmış bir çeyiz sandığı gibi açıkçası.İçindeki insanların kendilerini anlaması en az bir başkasının anlaması kadar zor,ben de anlayamıyorum zaten.Dışarıdan bakıyorum da,hiçbir şeyi göremiyorlar.Diplerinde,doğa anada kıyametler kopuyor,haberleri yok.Hepsini ben görüyorum.
' uygar olacağız' diyorlar,iyi,anladım da,doğayı ezerek mi uygarlaşılır onu anlayamadım...
Ben doğayı seviyorum,sadece onu anlıyorum,onunla beraber yaşıyor ona karşı değil de,onunla beraber savaşıyorum.Onunla birlikte mutluyum,zindeyim,ve,özgürüm...